پانزده فیلمساز صاحب نام انتخاب شدند که هر کدام فیلمی کوتاه و مستقل درباره فرش ایرانی بسازند.ظاهراً هیچ محدودیتی از نظر شکل و شیوه کار (مستند یا داستانی) از سوی سفارش دهنده (مرکز ملی فرش ایران) و مجری طرح (رضا میرکریمی) به فیلمسازان تحمیل نشده است. برخی مستند ساختند و برخی ترجیح دادند در قالب یک فیلم داستانی فرش ایرانی را معرفی کنند. سه نسل فیلمساز ایرانی از بهرام بیضایی، عباس کیارستمی و داریوش مهرجویی (از نسل اول) گرفته تا محمدرضا هنرمند، مجتبی راعی و مجید مجیدی (از نسل دوم) و جعفر پناهی، رضا میرکریمی (از نسل سوم) هر یک با رویکرد خاص خود با این موضوع مواجه شده و هر فیلم بیانگر سبک و نگاه ویژه آن فیلمساز است.حسن این نوع فیلمسازی این است که این امکان را به تماشاگر می دهد که از چندین منظر و زاویه به یک موضوع نگاه کند و شناخت چندوجهی از آن به دست آورد. اما جدا از این ویژگی کلی، جز تعداد معدودی، غالب فیلم های مجموعه به عنوان یک فیلم مستقل کوتاه، فاقد بیان موجز سینمایی بوده و سازندگان آنها نتوانسته اند حرفشان را در زمان کوتاه و محدود تعیین شده بیان کنند.
منو
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط پشتیبانی پاک مهر در وبسایت منتشر خواهد شد.