به گزارش ایلنا، همایش هم‌داستانی اهالی هنر و فرش(فرش‌واره) با حضور مسعود فروتن، ناصر فکوهی، غلامرضا اکرمی(رییس دانشگاه تهران)، مسعود کیمیایی، مجید رجبی معمار (رییس خانه هنرمندان)، حمید کارگر رییس مرکز ملی فرش ایران، حمیدرضا اردلان، بیژن اربابی و جمعی از دوستداران و حامیان فرش ایرانی در موزه ملی فرش برگزار شد.

 مسعود فروتن در این مراسم گفت: فکر می‌کردم فرش همین قالی‌هایی باشد که برای پوشش کف خانه‌ها استفاده می‌کنیم اما فهمیدم معانی و کاربردهای متفاوتی دارد، حتی در کردستان فرش‌هایی برای سفره و نمکدان می‌بافند.

مسعود کیمیایی کارگردان سینما نیز در این نشست ضمن اشاره به تحقیقات و مقالاتش درباره فرش در سنین جوانی گفت: وقتی موسیقی تحریم شد و قرار بود شنیده نشود تمام هستی خود را به فرش داد، هم سازبندی و طعمی که متن موسیقی دارد در فرش آمد. ما ایرانی‌ها به دنیا آمدن‌مان، عاشقان‌هایمان و درودمان از این دنیا فرش است. ما روی فرش گریسته‌ایم، خندیده‌ایم و فراز و فرودهایمان را تجربه کرده‌ایم حتی در حاشیه کویر فرش‌هایی است که باغ و باغچه را به اتاق خانه می‌آورند.

وی ادامه داد: وقتی که در خیابان فرش‌های تقلبی را می‌بینم دلم می‌گیرد. مغازه‌های متعدد کنار هم و این تقلب‌ها آویزان است. چرا باید این هنر اصیل به انزوا برود؟ آقایانی که سمتی در این راستا دارند باید این موضوع را جدی‌تر بگیرند .

سپس مسعود فروتن گفت: چرا باید فرش‌بافان را فقیر بدانیم؟ ما حق نداریم فکر کنیم چون دختربچه‌ای فرش می‌بافد فقیر است. باید بهتر و قشنگ‌تر به این موضوع نگاه کنیم. برای من او مثل کسی است که 10 تا 12 سالگی ویلون یاد می‌گیرد. برای من او یک هنرمند است.

ناصر فکوهی انسان‌شناس، نویسنده و پژوهشگر ضمن اشاره به مساله هویت در فرش ایرانی گفت: فرش هنر شناخته شده در صنعت جهان و ایران هم سابقه چند هزار ساله دارد. منظور من از ایران، ایران فرهنگی است و ربطی به مرزهای سیاسی ندارد. ایران فرهنگی موجودیت مستقل است که چند دولت ملی در آن وجود دارد و فرش می‌تواند کمک زیادی برای مفهوم آن باشد.

وی فرش را نمایانگر دو موضوع اصلی و مهم خواند و گفت: فرش یک سیستم زبانی به انباشته حافظه است. تا حدود 100 سال پیش انسان‌شناسان اعتقاد داشتند سیستم‌های حافظه محدود به سیستم‌های نوشتاری است اما این موضوع کم‌کم تغییر کرده است. در ایران نوشتار بسیار کم وجود داشته اما آیا کم بودن این نوشتار به معنی این است که ایرانیان حافظه نداشتند و مهارت را منتقل نمی‌کردند؟ ابدا. فرهنگ ایرانی در شعر، معماری و بافته‌های ما تا اوج رفته و ما باید به مطالعه فرش به عنوان شکلی از زبان بپردازیم.

منبع:خبرگزاری ایلنا